29 augustus

Hierbij mijn wekelijkse update.

Het zijn drukke dagen vol afleiding. De afgelopen week ben ik flink op pad geweest. Ik ben met een bootje de Loosdrechtse Plassen op geweest. Samen met mijn ouders heb ik de familie in Belgie bezocht. Lekker om met de tropische hitte even een plons te kunnen nemen. Donderdag ben ik gezellig gaan eten in Hilversum. Vrijdag een lunch bij De Veldkeuken, zaterdag naar een thuiswedstrijd van Feyenoord in De Kuip (VIP natuurlijk ;) en zondag was de feestdag van Lucas. Hij is 13. We zijn gaan waterskiën bij Down Under daarna was het hamburgereten bij ons thuis. Voor opa’s en oma’s stond sateh (varken en geit) op het menu. En mijn taart was prima gelukt.

Ik heb donderdag een bezoek aan het VuMC gebracht om met een psycholoog van gedachten te wisselen. Ik sta op de urgente lijst van het Helen Dowling Institute voor -met name- gezinsbegeleiding. Ik merk dat ik steeds meer haar verlies, dat vind ik erg moeilijk. Als het urgent wordt kan ik snel terecht bij het haarcentrum. Ik kijk daar niet naar uit.

Max heeft voor de klas verteld wat er met zijn moeder aan de hand is. Zo stoer! De klas heeft een heel lief boekje voor hem gemaakt om hem sterkte te wensen. En van de school van Catho en van de ouders van haar groep hebben we prachtige boeketten gekregen. Bedankt allemaal!

Kleine diashow van de avonturen van afgelopen week staan hier boven.

23 augustus

We hebben een paar heftige dagen achter de rug. Het herstel gaat goed, daar ligt het niet aan. Vandaag een gesprek gehad met de dokter. Ik heb de Dexa keurig afgebouwd en ik voel me ok.

Nee, de heftigheid zit in het feit dat we aan de kinderen hebben verteld dat ik niet meer beter word. Dat is echt loodzwaar, maar het was tijd om het ze te vertellen.

Verder hebben we meteen de juffen en de ouders van de klassen van de kinderen gemaild om iedereen op de hoogte te brengen. Ook die mensen verwijzen we naar deze blog.

En verder, verder voel ik me goed. Heb zelfs hardgelopen. Het is mooi weer en ik ben vandaag gezellig met mijn zus gaan lunchen in een haast onvindbare lunchtent. Dat was heel gezellig.

Enfin

Vandaag de laatste fractie uit de serie gehad. Ik hoef nu niet meer naar de radiologiekelder van het VuMC. Of ik mijn masker misschien mee wilde. Ik heb bedankt, onlangs nog heb ik de vorige weggegooid.
17 augustus

Ik voelde me vandaag goed, met de hulp van een Dexa. Ik ben daarom met Wouter lekker gaan lunchen bij De Veldkeuken. 

Ik ben opgelucht dat dit erop zit. Volgende week nog wat afspraken met de artsen, maar daar hoef ik niet steeds voor naar het ziekenhuis. 

Eigenlijk is nu tijd van het grote wachten aangebroken. In oktober een MRI om te kijken wat het effect van deze radiotherapie is geweest. Tot die tijd lijd ik het meest door het lijden wat ik vrees. 

Bedankt voor jullie blogbezoeken, reacties, afleiding, kaarten, boekenbonnen, soepen, brownies, opvang, cadeautjes, wandelingen, gesprekken en prachtige bloemen! Vanaf nu plaats ik wekelijks een nieuwe update.

Fier op vier

16 augustus

4/5. Vandaag een pittige dag. Paracetamol volstaat niet meer. Na een lange ochtendwandeling was ik misselijk en had ik hoofdpijn, als gevolg van de behandelingen. Tijd voor een paardenmiddel: Dexamethason.

Pas na de behandeling (fractie) deze middag zakte de hoofdpijn weg. Na afloop heb ik kort overleg gehad met de arts over het medicijngebruik. Ik blijf de komende dagen dexa (voor initimi) gebruiken om vervolgens snel af te bouwen. 

Morgen de laatste fractie...

Scheepsrecht

15 augustus

En dat is drie - over de helft. Vandaag weer kort in het VuMC geweest. Ik weet mijn weg er inmiddels weer goed te vinden. Oxazepam gebruik ik niet meer voor mijn bezoeken aan de afdeling Radiologie.

De bestralingen vallen me mentaal nog steeds zwaar, maar gelukkig gaan de sessies snel voorbij. Vandaag waren we in totaal 20 minuten binnen. Wouter heeft vandaag meegekeken, ook hij vond het moeilijk om te zien. 

Verder gaat het ok. Tot dusver kan ik de last die ik van de bestraling heb nog onderdrukken met paracetamol.

Gestrand in Zeeland

13 augustus

Dit weekend zijn we in Zeeland geweest. De jongens stonden al een paar dagen op de camping met tante Irene en van vrijdag op zaterdag zijn we aangehaakt.

Het was een hele leuke camping, maar onze tent was net iets te klein en onze matras was net iets te lek… Verder was het erg gezellig, zonovergoten en heel relaxed. En eenmaal thuis hebben we weer heerlijk geslapen.

Zie haar

12 augustus

En dat is twee! Vandaag de tweede sessie van de radiotherapie. Het instellen duurde langer, maar gelukkig was ik snel klaar.

In de middag stond een bezoek aan de pruikspecialist op het programma. Ik ben Barbra Streisand, Mary Borsato en Bonnie St Claar geweest. Uiteindelijk ben ik goed geslaagd, maar mijn keuze houd ik nog even onder de pet.

Eerste behandeling

11 augustus

Vandaag was mijn eerste behandeling in een serie van vijf. Gewapend met een oxazepammetje betrad ik om 11 uur het VuMC.

Het viel me zwaar. Dat kwam niet door het knellende masker. Het kwam ook niet zozeer door de tijd die het in beslag nam, ik was in een mum van tijd weer buiten. Ik denk dat het kwam door het feit dat ik weer terug was.

Ik kreeg weer een schema met behandeltijden voor de komende dagen uitgereikt bij receptie A. Ik stond weer oog in oog met de verpleegkundigen waar ik een twee jaar geleden ‘voorgoed’ afscheid van had genomen. En ik voelde dat we allemaal teleurgesteld waren dat ik er weer was.  

‘En dat is één…’ De kop is eraf, ik weet weer wat ik kan verwachten. 

Knap kappende kapper Kurz kapt kort

9 augustus

Als gevolg van de radiotherapie ga ik straks mijn haar verliezen. Niet direct, maar ongeveer twee weken later valt mijn haar uit.

Kaal, dat mag Wouter misschien gewend zijn, maar voor mij is het nieuw. Vandaag heeft kapper Jaco van Kurz heeft me vast een korte coupe aangemeten. Dan kunnen de kinderen vast een beetje wennen en is het straks voor mij minder confronterend, hoop ik.