29 januari

Auw!

Wat ik vorige week vergeten te vertellen was, is dat ik met zaalhockey een bal tegen mijn vinger heb gekregen (zie foto). De reden dat ik het nu wél vertel is dat de hele week eigenlijk in het teken van mijn vinger staat. Zowel zondag als maandag met mijn hand omhoog geslapen omdat het écht heel veel pijn doet. Maandag ben ik - door die steeds paarser wordende vinger- eigenlijk niet in staat om iets  te presteren en ik moet noodgedwongen mijn fitness en mijn yoga afzeggen. Gelukkig gaat dinsdag mijn massage wel door.

Woensdagochtend zijn we gestart met ‘Het Schildersclubje Bunnik’. We wijden de club in met een eigengemaakte taart van José. De basislaag van mijn schilderij is af en komende woensdag start ik we met de afbeelding. Ben echt blij dat ik weer lekker kan klodderen. ’s Avonds ga ik met de jongens naar de Galgenwaard om FC Utrecht aan te moedigen tegen Cambuur in de kwartfinale van de beker, helaas tevergeefs.

Donderdag weer mijn tweede compassietraining gevolgd, fijn om daar mee bezig te zijn. Vervolgens heb ik een conditie-fiets- test van het OSMO (Oncologische SportMedisch Onderzoek) uitgevoerd. Met mijn conditie (benen) schijnt niets mis te zijn en ik kan nu zonder beperkingen 2 x per week fitnessen bij de OOFU (zie vorige blog).

Op vrijdag gaat lokaal het gerucht rond dat de ijsbaan van Bunnik open is. Na een kleine inspectieronde halen we de schaatsen en ga ik met Catho het ijs op. Heel Bunnik lijkt uit te lopen voor een paar (laatste?) rondjes. In de avond komen Falk en Aleid (broer en schoonzus) langs. Hij blijkt een bruut van een arts als hij met mijn nagel aan de slag gaat […]. Ik ga op tijd naar bed om zaterdag te lunchen met Charlotte en om in topvorm te zijn voor de zamibowling met de rest van de meiden. Helaas gedeelde tweede plek met Leo, en Petra wint overtuigend. Nog een laatste borrel in Brass. Zondag hét kinderfeestje van Catho, eerst taart eten, naar de film (Masha en de Beer) en naar de Mc. Donalds.

Pfffff het zit  er weer op, ik zit uitgeteld op de bank en ga weer vroeg naar bed. Mijn vinger is helaas nog steeds pijnlijk, ik soda en wacht tot de nagel eraf valt, dan neemt de druk af. Over druk gesproken; morgen weer meeting om 9.30 uur bij Linxx. 

22 januari

Wandelen langs de Kromme Rijn

Deze week stond een beetje in het teken van afspraken maken, afspraken verzetten, terugbellen van afspraken etc. etc. Vaak erg frustrerend omdat de ene afspraak weer met de volgende afspraak samenhangt. Gelukkig ging de afspraak met de OOFU, gespecialiseerd in oncologische fysiotherapie, wel door. De komende tijd ga ik daar twee keer per week sporten. Ik ga me voornamelijk bezig houden met het versterken van mijn spieren en vetverbranding.

Enkele weken geleden heb ik een oproep gedaan voor goede initiatieven en projecten die ik kan oppakken. Met enkele suggesties ben ik aan de slag gegaan. Het schilderen is zo goed bevallen, dat we een nieuwe schildergroep zijn gestart, dit keer zonder professionele begeleiding. Met 7 artistieke dames gaan we op woensdagochtend onze geest verruimen. Afgelopen week hebben we alle materialen bij elkaar gezocht en aanstaande woensdag gaan we voor het eerst aan de slag.  

Ik kreeg ook een tip om lid te worden van de headspace-app. Die app helpt mij elke dag met 10 minuten mediteren. Een geregeld momentje rust kan zeker geen kwaad, lijkt me.

Want een ander initiatief wat ik wil oppakken is het lopen van de vierdaagse van Nijmegen. Noem het iets van mijn bucketlist, maar omdat ik voor alles een doel nodig heb en de laatste maanden al vele kilometers heb gewandeld, bedacht ik met dat ik net zo goed een lange afstand trainingsprogramma kan opstellen. De vierdaagse dus… Ik hoop dat ik ingeloot word en dan start ik begin maart. Dus ben ik op zoek naar trainingsmaatjes die af en toe met mij een paar uur achter elkaar willen wandelen.

Ook ben ik gestart met de vervolgcursus van mindfullness, de zogenaamde compassietraining. Heerlijk om het lichaam met de geest te combineren.

Het schrijven van het kookboek staat zeker nog op mijn lijstje maar schuif ik elke keer naar achter. Ik merk dat ik het fijner vind om actief bezig te zijn. Zeker nu ik me fysiek nog sterk voel, vind ik het heerlijk om nog met actieve dingen bezig te houden. Dus volsta ik voor nu met het verzamelen van leuke recepten en zet ik het allemaal later op papier.

Ik sta ook nog altijd open voor tips en suggesties voor leuke projecten en andere bezigheden. De komende week veel afspraken, veel sporten en elke dag mijn 10 minuten headspace. 

15 januari

Deze week krijg ik een aantal brochures van de Patiëntenfederatie Nederland in mijn brievenbus. De Nederlandse Patiëntenorganisatie vertegenwoordigt ruim 160 patiëntenorganisaties en maken zich sterk voor alle mensen die zorg nodig hebben. Via mijn werk bij Linxx ben ik al bekend met de organisatie. Vorig jaar vroeg Winny, mijn teamgenootje, of ik mee wilde werken aan een brochure: Zorg bij een ongeneeslijke ziekte. Het resultaat is, voor zover je dat kan zeggen, goed gelukt.

Ik ben blij dat ik mensen kan inspireren al ken ik ze vaak niet. Gelukkig ken ik Vicky, mijn lieve nichtje, wel en die heeft een prachtig werkstuk voor handvaardigheid gemaakt. Ze heeft er dan ook een 9 en een 10 voor gescoord! Het resultaat zie je in de foto reeks.

Voor de rest weer een redelijk relaxt weekje. Maandag wandelen met Ton en theedrinken bij Anita. ’s Avonds vouw ik me weer in diverse yoga poses. Dinsdag neemt Helen me onder handen, dat blijft heerlijk. In de avond ben ik, sinds lange tijd, weer bij de vergadering van de sponsorcie van de hockeyclub.  

Woensdag heb ik een  afspraak met Emmy en Koos (sportnetwerk). Koos geeft aan dat we € 4.000,- voor de club hebben binnengehaald door werkelozen jongeren aan het werk te zetten in organisaties binnen de provincie Utrecht. Prachtige bijdrage voor het tweede kunstgrasveld!

Donderdag voer ik mijn goede voornemens uit; bij de voorzitter van de sponsorcommissie Oscar op kantoor zet alle sponsoren in het systeem. Een klus die al maanden op mijn to do lijstje stond is nu af. Het bleek gemakkelijker gedaan, dan gedacht. Vrijdag ben ik voor het eerst dit jaar weer naar Linxx geweest, fijn om collega’s weer te zien, om ook nog nuttig te kunnen zijn en uiteraard om de vrijmibo weer eens bij te wonen. Helaas weer op tijd naar huis om te trainen voor zaalhockey, maar gelukkig daarna weer door bij ‘De Bank’ voor de derde helft.

Zaterdag relaxte dag, alle voetbalwedstrijden afgelast, alleen zaalvoetballen met Catho. Verder alleen maar gechilld, nog moe van de vrijdagborrel. Ik word ook een dagje ouder en kan niet meer zo goed tegen drank, denk ik. Sinds Catho haar B diploma heeft gehaald vraagt ze elke week wanneer we gaan zwemmen. Om daarvan af te zijn hebben we besloten om maar weer eens op zondagochtend te gaan zwemmen. Na ons verplichte uurtje in de Dijnselburg uitgebreid gebruncht en daarna gewandeld in de prachtige Bunnikse omgeving. Komende week weer een aantal nieuwe afspraken en probeer ik nog meer regelmaat in mijn leven aan te brengen. Ik merk dat ik me daar erg goed bij voel.

Tot slot nog een kleine nabezorging die jullie misschien nog niet hebben gezien; de wintersportimpressie van Justus. Dank Justus!

8 januari

We hebben de eerste week van 2017 rustig doorgebracht. Echt waar!

Op maandag gaan we naar Ulvenhout om te lunchen met mijn schoonmoeder. Het is prachtig weer als we wandelen naar de Fazanterie. We krijgen ook een telefoontje van de ANWB dat de auto weer in Nederland is. Joepie, de auto is terug en tegelijkertijd is het jammer, want nu moet ik gelijk aan de slag met de was. Dat wordt een hele klus, want alle kleren hebben 10 dagen gedijt op een parkeerplaats in Oostenrijk….

De vakantie en kerst en Oud en Nieuw hebben behoorlijk wat impact op mij gehad en ik merk dat ik veel behoefte heb aan rust en zelfs aan huiselijkheid, lekker cocoonen. Deze week is het nog echt vakantie, ook voor de sporten. Ik heb zelf geen yoga en geen zaalhockeytraining, maar ook de kinderen hoeven nog niet aan de slag. Die zitten dus het liefst de hele dag stoïcijns op de bank voorovergebogen in hun hun favoriete games. Ze zijn met geen stok te bewegen. Dit bracht vaak geïrriteerde reacties op bij Wouter en bij mij. Samen met Renate ga ik nog naar het springkussenfestival van Broekies en de jongens gaan nog een dagje skiën met vriend Jord. Maar na drie weken is het ook de hoogste tijd dat de kinderen weer naar school gaan.

Zaterdag start het zaalhockey weer. Fijn om weer wat meters te maken. De eerste wedstrijd hebben we gewonnen en de tweede helaas verloren maar de pijn was iets minder aangezien ik, dankzij Karen, een prachtige tip-in gescoord heb. Zondag nog een nieuwjaarsborrel gedronken op de hockeyclub.

Ik voel me goed, maar merk dat ik moe en zoekende ben. Zelf wil ik deze week ook weer gaan starten. Ik lijk nu van vakantie naar vakantie te leven, dat is natuurlijk leuk en de volgende is alweer in de planning, maar ik heb meer nodig – van dag tot dag. Zolang het goed gaat en geen behandeling nodig heb, ga ik op zoek naar een nieuw doel, anders wordt mijn wereld te klein. Ik ga dus sowieso een aantal projecten opstarten en goed nadenken wat ik de komende maanden verder ga doen. Ik heb al een paar ideeën, maar suggesties zijn nog altijd welkom via claar@updateclaar.nl per of via het gastenboek. 

Nieuwjaarsdag

Gelukkig nieuwjaar allemaal! Vorige week ben ik geëindigd met een auto die in Bishofshofen moest achterblijven, vanwege een kapotte startmotor. We zijn in een mooie Oostenrijkse auto teruggekeerd naar Bunnik. Daar krijgen we helaas te horen dat er tussen Kerst en Oud en Nieuw niemand iets gaat doen, 2 januari zijn we de eerste. Dus tot de dag van vandaag staat de auto met al onze kleding in Oostenrijk. We wassen ons tig slagen in de rondte om elke dag schone kleren te hebben.

Eerste kerstdag brengen we door met mijn ouders, mijn broer Falk, Aleid en de kinderen van mijn broer. Heerlijk eten en lekker bijkletsen. Tweede Kerstdag mogen we weer aanschuiven, dit keer bij mijn schoonzus Irene, man, kids en schoonmoeder. Vlak voor het eten vergroot Petra de feestvreugde, Kerst is immers leuker met z’n allen. We moeten wel zelf aan de slag 🙂, we gaan gourmetten.

Compleet verzadigd na twee kerstdagen kan ik een dag later heerlijk uitrusten bij Jaco in de stoel. Mijn pruik ligt namelijk ook nog in de auto in Oostenrijk en daarom besluit ik om qua haardracht weer au naturel te gaan. 3 kleuringen en 3,5 uur later loop ik zeer tevreden de zaak uit. Een dag later bezoek ik schoonheidsspecialist Ineke Hollestelle en ’s avonds genieten we met de kids van een uitbereide borrel(hap) in Orloff aan de Kade.

Catho gaat deze week uit- en thuisspelen en slapen met haar ‘oude’ vrienden Hidde en Stijn in Ingen. Ondertussen doen Wouter en ik inkopen voor Oud en Nieuw bij de Sligro. ’s Avonds gaan wij heerlijk eten bij de Poentjak met mijn schoonouders in Den Haag.

Vrijdag ga ik, na een werkelijk prachtige wandeling met Susan, druk aan de slag om de happen voor Oud en Nieuw voor te bereiden. ’s Avonds gaan we weer borrelen bij mijn schoonzus waar er nog meer schoonfamilie aanschuift. Het is druk maar wel supergezellig om ze allemaal weer te zien. Op tijd naar huis om nog een beetje rust te pakken.

Op Oudjaarsdag ga ik langs mijn ouders om, volgens traditie, de zelfgemaakt oliebollen van mijn moeder te proeven en mee te nemen. Helaas waren ze zo lekker dat voor de jaarwisseling alle oliebollen al op waren. Volgens jaar nog meer bollen 🙂! Catho mag, tussen de bedrijven door, ook nog afzwemmen voor C. Dus om 16.15 zitten we met de hele familie weer in het zwembad om Catho aan te moedigen. Zelfs Tante Irene, tante Leo en oom Jeroen 🙂 waren er!

Samen met Michael, Irene, Paul en Caro en alle kids eten we Boeuf Bouguignon, een uitgebreide kaasplank, garnalencroquetten (dank Frank en Emmy!) en we doen spelletjes. Als het middernacht is wens ik iedereen een ‘gelukkig nieuwjaar’, dan wordt het me toch een beetje teveel. Ik merk dat het me toch veel doet. Wat gaat dit jaar mij brengen? Ik ga snel met Catho naar buiten om naar het vuurwerk te kijken. Paul en de kinderen zijn er druk mee. Het is nog lang onrustig op de Rijnzichtlaan.

Na de wintersportvakantie (en zo’n week) merk ik dat de vermoeidheid weer toe slaat. Iedere dag sta ik later op. Ik neem me voor om nóg minder te gaan doen. Ik ga deze week dat voornemen echt volhouden. Ach, goede voornemens.

Het nieuwe jaar is begonnen. 2017 wordt sowieso een bijzonder jaar. Ik wens jullie allemaal het aller-allerbeste toe. Ik ga er met volle teugen van genieten en stel voor dat jullie hetzelfde doen!

Nieuw jaar, nieuwe homepage. Neem een kijkje en klik hier.

Opmerkingen